Dwa tygodnie temu. Na tej platformie. Od tamtej pory cię szukałem. Byłaś w tej właśnie sukience, a ja chciałem wysiąść koło Ronda.<br>Roześmiała się.<br>- Akurat! Nigdy się nie spotkaliśmy. A tę sukienkę mama mi skończyła szyć wczoraj. Bajki opowiadasz. Kiedy to miało być?<br>- Dwa tygodnie temu. Śniłaś mi się. Możesz wierzyć czy nie, ale tak właśnie było.<br>- Nie wierzę.<br><br><br>&lt;tit&gt;Odcinek 3&lt;/&gt;<br>*<br>Spotkałem, ale nie poznałem. Pewno przeszedłbym obok bez słowa, najwyżej ze zdawkowym uśmiechem lowelasa, przywoływanym "na okoliczność" spotkania dziewczyny miłej i sympatycznej, uśmiechem, który może doda otuchy wracającej do niezbyt miłego domu kobiecie, zagonionej za codziennymi sprawami, nie mającej czasu