wojennego (zaledwie parę wierszy aktualnych). Zresztą sam poeta do takiej roli nie pozował, ani się nie poczuwał. W wierszu &lt;name type="tit"&gt;Dusza&lt;/&gt; pana Cogito (a jak wiadomo jest to w dużej mierze dusza poety) przyznaje, że<br><br>&lt;q&gt;miesiące lata bawi na innych kontynentach poza granicami Pana Cogito<br><br>trudno zdobyć jego adres nie daje wieści o sobie unika kontaktów nie pisze listów<br><br>nikt nie wie kiedy wróci...&lt;/&gt;<br><br>Mimo tego oderwania poeta pozostaje duszą w kraju, czuje, czego krajowi potrzeba i umie na te potrzeby odpowiedzieć, a nawet dzięki oddaleniu potrafi jak nikt inny określić główną przyczynę zła. W wierszu &lt;name type="tit"&gt;Potwór&lt;/&gt; pana Cogito pisze (cytuję fragmenty