gwałtownie chudnie i ginie.<br> Zdaniem uczonego z Baku, pewnym rezerwatem leiszmaniozy jest też dzika fauna, a mianowicie szakale i jeżozwierze - te ostatnie mogą swymi kolcami obronić się przed znacznie od siebie większymi wrogami, ale nie ustrzegą się przed ukłuciem owadów.<br> Na podstawie tych faktów ruszono do szturmu. Masowo przebadano psy wioskowe, wyleczono je lub zgładzono. Owady przenoszące chorobę nie latają daleko, zastosowano środki chemiczne, aby ich postój na ścianach domów był w ogóle ostatni...<br> Choroba była nagminna. Uważano, że nie ma przed nią ucieczki, a więc zwyciężyła filozofia poddawania się cierpieniu, ponieważ - jak sądzono - jest nieuchronna. Mój rozmówca opowiada mi o