AGD, z czego jedna trzecia trafia za granicę. Również Stocznia Szczecińska w minionej epoce żyła głównie z dostaw do ZSRR. Upadek imperium mógł oznaczać plajtę fabryki. W 1991 r. wybudowano jedynie pięć statków o wartości 65 mln USD. Przedsięwzięcie to przyniosło ogromne straty. Początkowo prawie nikt nie wierzył, że optymistyczne wizje, jakie roztaczał przed stocznią jej nowy - 41-letni wówczas - prezes Krzysztof Piotrowski, kiedykolwiek się spełnią. W połowie 1992 r. straty firmy wynosiły już 260 mln USD i kwalifikowała się ona do ogłoszenia upadłości. - Próba ratowania stoczni była eksperymentem - wspomina Piotrowski. Najpierw udało się zredukować i spłacić większą część zadłużenia. Przez