widzeniu barw, rytmów, symetrii oraz różnej wrażliwości na nie. Dotyczy to zwłaszcza ograniczenia widzenia fal najdłuższych, a więc czerwieni. W skrajnej postaci jest to całkowity zanik zdolności odróżniania barw, czyli tzw. skrajny daltonizm. Świat staje się wówczas jednobarwny, różnicowany jedynie natężeniem odcieni. Wrodzony daltonizm nie przeszkadza jednak w prawidłowym odbiorze wizualnym, gdyż - niejako tytułem rekompensaty - daltoniści są szczególnie uczuleni na minimalne nieraz różnice w natężeniu barwy, dzięki czemu na ogół prawidłowo odczytują informacje o podstawowym znaczeniu. Przeciwstawieniem daltonizmu jest nadwrażliwość na barwy. Jest ona z punktu widzenia zdrowotnego znacznie bardziej niebezpieczna, gdyż powoduje niekiedy ostre stany zaburzeń emocjonalnych. Biologiczne uwarunkowania percepcji