do bifangu. Tytuł XIV, 4 paragraf Prawa salickiego wskazuje, że dopiero na progu ustrojowych przemian władza królewska uczyniła z tej prerogatywy przedmiot nadań dla swoich faworytów, i że było to początkowo przedmiotem konfliktów.<br>Gdy państwa zajęły miejsce plemion, podstawą ustroju społecznego Szwabii, Saksonii, Norwegii, Polski ani Rusi nie było jeszcze władztwo gruntowe. Nawet w podbitym kraju nie dało się zmienić z dnia na dzień tradycyjnej struktury agrarnej. Można było jednak od razu, nawiązując do praktyki utartej w stosunkach między plemionami, obłożyć ogół ludności świadczeniem trybutarnym. Ciężar taki nie zmieniał stosunków własności ani kondycji społecznej ludzi zobowiązanych do daniny, a powszechnie znane