ślepia wybałuszył, tego i owego strach obleciał nagły a tęgi - Więc Kazimierz, tuż naprzeciw srogiego urzędnika, stołem tylko od niego przedzielony jak murem - aż przygiął się i pobladł od niezmiernego wzburzenia.<br>- Widzi nam się to dziwne - zawołał zdławionym głosem - iż wielmożny pan komisarz już teraz, zanim śledztwo -jest rozpoczęte, skargi włościan tutejszych przeciw panu dzierżawcy osądził za niesłuszne i buntownicze!<br>Twarz komisarza nabiegła łuną straszliwego gniewu.<br>- Milczeć! - wrzasnął przeszywając śmiałka iskrzącymi źrenicami. - Milczeć, do stu diabłów!... To ty jesteś, zuchwalcze, owym burzycielskim duchem, który tutaj spokojnych kmiotków bałamuci i do kroków podjudza przeciwnych porządkowi! Ja cię raportem przedstawię osobnym panu prezesowi