nim w dłuższą rozmowę, w której wyrazili przypuszczenie, że musiał chyba zgrzeszyć, gdyż nie karze się ludzi niewinnych. Ale Hiob zaklinał się na wszystko i wzywał Boga na świadka, że jest bez grzechu, że cierpi niewinnie.<br>Przez pewien czas przysłuchiwał się tej wymianie zdań młody człowiek imieniem Elihu. W końcu wmieszał się do rozmowy czterech przyjaciół i oświadczył, że jego zdaniem i jedna, i druga strona nie ma słuszności. Często cierpienie nie jest karą za popełnione grzechy. Bóg nieraz doświadcza ciężko właśnie oddanych mu śmiertelników, aby wystawić ich na próbę i utwierdzić w cnotach.<br>Hiob przez cały czas rozmowy przeklinał swój los