od optyka, i tak dalej. To samo dotyczy - myślałem - moich stworzonek. Muszę wiedzieć, jak one naprawdę się nazywają. Oczywiście najprościej byłoby je zapytać. <br>Myśl ta długo nie dawała mi spokoju. Jak to właściwie jest - tyle w nich duszy, tyle w nich indywidualności, a nie mogą odpowiedzieć na twoje pytania. Może wobec tego warto by wiedzieć, jak inni ludzie zajmujący się nimi nazywają je między sobą? <br>Tak rozważając sprawę wybrałem się do Krakowa, tym razem nie z polecenia gospodarza, ale za jego zgodą. Spytałem go też, czy nie ma nic do doręczenia.<br>Popatrzył tylko na mnie spod czapki.<br>- Nie, tym razem nic dla