Od czasu wprowadzenia do Sejmu pierwszego projektu ustawy (1991) zakres reprywatyzacji kontestowany był z jednej strony przez roszczenia dawnych właścicieli i ich fundamentalnie nastawionych orędowników, z drugiej zaś przez postkomunistyczną lewicę oraz PSL. Był to podręcznikowy przykład porażki wynikającej z niezdolności do zawarcia kompromisu. Finałem niepowodzeń jest weto prezydenta Kwaśniewskiego wobec kompromisowej ustawy uchwalonej przez parlament w roku 2001.<br>Po stronie kosztownych społecznie błędów umieszcza się zazwyczaj sposób rozwiązania kwestii PGR-ów. Ale najdziwniejsze jest to, iż - pomimo krytyki - model organizacyjny i ustawowy Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, wypracowany w roku 1991, przetrwał bez zmian do dnia dzisiejszego. Znaczy to tyle