swojego rodzaju system przestrzenny o określonych właściwościach strukturalnych, takich jak:<br>1) wymiar konfiguracji przestrzennej, tj. rozmieszczenie poszczególnych elementów środowiska w krajobrazie, ich wielkość, kształt, długość granic, obecność lub brak stref przejściowych między nimi itp. Miarą konfiguracji przestrzennej jest stopień zróżnicowania i rozczłonkowania jednostek strukturalnych tworzących układ, np. rzeźby, roślinności lub wód otwartych, długość i charakter granic między nimi, wpływy sąsiedztwa i in. Z punktu widzenia turystyki i wypoczynku największe znaczenie mają w tym przypadku: relacje przestrzenne między poszczególnymi typami środowiska, długość i charakter linii granicznych między nimi, a więc te cechy, które decydują o stylu wypełnienia przestrzeni, nadając krajobrazowi swoisty, indywidualny wygląd