Szajbusowi uda się już spławić babcię, zasiada do opowiadania wierszy Dymnego albo Miłosza, albo świńskich kawałów. Tak świńskich, że dość skutecznie jest w stanie wyprosić z lokalu bardziej wrażliwych gości. Mniej wrażliwym (i skąpym) jest w stanie włożyć do szklanki osobistą sztuczną szczękę, by już w zupełnym spokoju dopić odtrąconą wódkę z colą. Choć z założenia Szajbus jest miłośnikiem wiśniówki popijanej z <orig>gwinta</>. To nieodłączny jego atrybut, podobnie jak kilka zegarków, plik starych zdjęć z autografami i małe, skrzeczące radyjko. Szajbus bowiem lubi wiedzieć, co dzieje się w świecie. Jest doskonale poinformowany. Ze szczególną uwagą śledzi życiorysy słynnych ludzi, wie kto