z<br>północy na południe. Na zachód od niego znajdowała się martwa i<br>bezwodna pustynia. Tam kangury nie mogły szukać schronienia przed<br>obławą, należało je wobec tego osaczyć tylko z trzech stron: z<br>południa, wschodu i północy, a potem pognać w kierunku wąwozu.<br> W myśl rady Bentleya, jedna grupa krajowców pod wodzą Wilmowskiego<br>miała pieszo rozciągnąć się długim szeregiem na południe od<br>wąwozu-pułapki. Zadaniem jej było zastąpić z tej strony drogę<br>uciekającym kangurom. Resztę pieszych krajowców i jeźdźców podzielono<br>na dwa oddziały. Pierwszy, dowodzony przez Bentleya, miał zatoczyć<br>szeroki łuk ze wschodu na północ, by spłoszyć kangury w kierunku<br>południowym, podczas