białych osadników stała się głównym celem całego plemienia. Utarczki i spory osiągnęły kulminacyjny punkt w 1774 roku, kiedy to z rąk białych ludzi zginęło trzynastu Szaunisów i Mingów. Wbrew stanowisku wodzów, którzy przewidywali beznadziejność tej walki, krewni zamordowanych zabili tyle samo osadników. Stało się to początkiem "wojny &lt;name type="person"&gt;lorda Dunmore'a&lt;/&gt;", którego wojska zniszczyły osadę Szaunisów w dolinie rzeki Muskingum. Nie mogąc skutecznie stawić czoła inwazji żądnych zemsty Wirginijczyków, Szaunisi podpisali układ pokojowy, oddając im znaczną część swych ziem i uznając rzekę Ohio za południową granicę z białymi.<br>W czasie walk o niepodległość Stanów Zjednoczonych początkowo Szaunisi przyjęli postawę neutralną, wyczekującą. Dopiero zdradzieckie