odbioru doznań wzrokowych, nie tylko czysto mechanicznym odbiciem świata raz na zawsze jednakowego i niezmiennego. W procesie postrzegania nie jest ważne to, co chwyta oko, lecz to, co człowiek uświadamia sobie ze swego widzenia.<br>Wszelka praca, wszelka działalność składa się z czytelnych, prostych działań, a wraz ze spójnym, zgodnym z wolą spojrzeniem dokonuje się dzieło: dzieło trwania, przeżywania, bycia. Samostanowienie to inaczej możliwość decydowania o kształcie swoich poczynań. Jeśli człowiek stanowi o sobie, oznacza to, że on jest źródłem i przyczyną działań, które podejmuje. On - a nie środowisko.<br>Kobieta w chustce tworzy życie, przepracowując najbardziej dokuczliwe "niedostatki", twórczo, samoistnie się leczy