usiedli do stołu.<br> Tomek spożywał obiad w wielkim roztargnieniu. Postanowił przecież<br>solennie we wszystkim naśladować pana Smugę, spoglądał więc co chwila<br>na niego i rozmyślał:<br> "Bosman Nowicki musi wiele wiedzieć, skoro z taką samą łatwością<br>rozkłada sztucer, jak ja na przykład nabieram teraz na łyżkę zupę z<br>talerza. Zabawne to wprawdzie, ale chyba pan Smuga, jeszcze na<br>czworakach chodząc, rzeczywiście chwytał dla wprawy koty za ogony.<br>Wielka szkoda, że ciotka Janina nie lubiła zwierząt i nie pozwalała<br>trzymać w domu nawet kota. Ha, nie ma innej rady! Muszę wiernie<br>naśladować pana Smugę. Wtedy najprędzej zostanę wielkim łowcą, a może<br>nawet i pogromcą