razie kręcił się wokół zespołu i był za pan brat ze wszystkimi, którzy powołali do życia to zjawisko zrodzone ze źródeł awangardowych.<br>A przewodził im sam Tadeusz Peiper.<br>Jako gimnazjalista, któremu nie wolno było uczestniczyć w tego rodzaju eksperymentalnych wydarzeniach, przebierałem się w ubranie ojca i chyłkiem wchodziłem na widownię wraz z Tadkiem Hołujem, wciągniętym już w te artystyczne kręgi i ogłaszającym swe wiersze drukiem, z Jerzym Kałamackim i Bronisławem Kamińskim.<br>Uważałem tylko, abym nie spotkał któregoś z profesorów, ale na szczęście nie zajmowali się takimi - według nich - głupstwami. Dla mnie to były chwile zachłystywania się nowoczesnością po lekturach poezji klasycznej