dobrze poznać. Ale nie chciałam już nic wyjaśniać<br>- Bo ja... byłam u wróżki... Bo... jakoś głupio przyszło mi do głowy, że tak bardzo cię lubię, że mogę zamieszkać u ciebie na zawsze. I że nie trzeba mi żadnego mężczyzny. I że wolę być z tobą... Ale nie mówiłam tego tej wróżce, bo mogłaby nie zrozumieć. Nic nie mówiłam, tylko słuchałam. I ona przepowiedziała, że w tym roku stracę przyjaciółkę. Że zginiesz w wypadku podniebnym. Tak jakoś określiła. I okropnie bałam się o ciebie. <br>- Precz złe wróżby! - zawołałam. - Zobacz, skończył się sezon. I obie żyjemy.<br>Ucałowałam ją. Tak jakoś spontanicznie. Nie lubię