już nawet nie mogła tylko słuchać. Więc <br>zaczynała rozmawiać o nich z Krysią, żeby jej <br>przecież poddać, że ten nie powinien tak postępować, <br>a ów mógłby inaczej pokierować swoimi sprawami... <br>I ku radości Adeli okazywało się, że los uwzględniał <br>prawie zawsze jej życzenia, był względem niej tak uległy, <br>że czasem wskrzeszał nawet umarłych albo zmieniał <br>całkowicie charakter i dążenia żywych... <br><br>Jedno tylko zastanawiało Adelę: <br><br>Dlaczego w tych wszystkich opowiadaniach zawsze chodziło (w <br>przeciwieństwie do opowiadań Felka) o los jednego człowieka! <br>Ale - może to było zrozumiałe. Ona miała dobre <br>serce, ta Krysia, bez wątpienia, jednakże - o cóż <br>mogło jej chodzić? Przecież mimo