wprowadzenia go w sytuację estetyczną, czyli również do zdynamizowania. Odbiorcy, przez cały czas wychowania estetycznego, są w pewien sposób bezwiednie determinowani do pewnego rodzaju dynamizowania tradycyjnych dzieł sztuki, a więc pośrednio do rozpoznania tych przedmiotów jako dzieł sztuki. Problemy pojawiają się w przypadku zaklasyfikowania obiektów estetycznych, tworzonych przez artystów reprezentujących współczesne kierunki w sztuce, do dzieł sztuki. Odbiorca przygotowany jest przez wychowanie do odrzucenia i nie wprowadzania tych dzieł w sytuację estetyczną, co powoduje, że obiekty te nie mogą uzyskać nowej tożsamości, nie mogą uzyskać statusu dzieł sztuki, gdyż ich struktura nie ulega dynamizacji. Radykalnym przykładem na niezachodzenie dynamizacji mogłoby być