Hall, 1959] głosi wprost: "Kultura jest komunikowaniem". Antropologowie do swej definicji kultury włączają "wzory przekazywane przez symbole" [Kroeber i Kluckholm, 1952:181]. Również A.Kłoskowska [1973: 113] przypomina, że rozumienie kultury, a przynajmniej jej rozległej i swoistej dziedziny określonej tradycyjnie mianem kultury duchowej, jako procesu semiotycznego, rozpowszechnia się w humanistyce współczesnej.<br>Tak szeroko wyznaczony zakres pojęcia może się wydać, i czasami bywa krytykowany jako zbyt obszerny, a przeto ogólnikowy. Ta obawa nie wydaje się uzasadniona. Rzeczywistość komunikowania jest po prostu tak rozległa, iż aby ująć ją jako całość, musi się włączyć niemal wszystkie aspekty życia społecznego i kultury, dochodząc niekiedy do