Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Literatura Ludowa
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1957
jest jedynie jednostką administracyjną, w skład której wchodzi kilka dawnych wyraźnie zarysowanych regionów folklorystycznych, jak krośnieński, rzeszowski, lasowiacki. Regiony te chlubią się swymi własnymi tańcami, pieśniami obrzędami, które mimo postępującego gwałtownie uprzemysłowienia, są nadal znane i kultywowane przez wiele amatorskich zespołów śpiewaczych i tanecznych.
Brak jest jednak odpowiedniej literatury, brak współczesnych opracowań muzycznego folkloru Rzeszowszczyzny. Zagadnienia te traktują raczej marginesowo wyczerpane od dawna i znajdujące się jedynie w bibliotekach naukowych prace A. Saloniego i O. Kolberga.
Rzeszowscy zbieracze i miłośnicy folkloru, jak mgr W. Długosz czy dyr. Szkoły Muzycznej - T. Czapla posiadają pokaźne zbiory regionalnych pieśni ludowych. Zbiory te jednak znajdują
jest jedynie jednostką administracyjną, w skład której wchodzi kilka dawnych wyraźnie zarysowanych regionów folklorystycznych, jak krośnieński, rzeszowski, lasowiacki. Regiony te chlubią się swymi własnymi tańcami, pieśniami obrzędami, które mimo postępującego gwałtownie uprzemysłowienia, są nadal znane i kultywowane przez wiele amatorskich zespołów śpiewaczych i tanecznych.<br>Brak jest jednak odpowiedniej literatury, brak współczesnych opracowań muzycznego folkloru Rzeszowszczyzny. Zagadnienia te traktują raczej marginesowo wyczerpane od dawna i znajdujące się jedynie w bibliotekach naukowych prace A. Saloniego i O. Kolberga.<br>Rzeszowscy zbieracze i miłośnicy folkloru, jak mgr W. Długosz czy dyr. Szkoły Muzycznej - T. Czapla posiadają pokaźne zbiory regionalnych pieśni ludowych. Zbiory te jednak znajdują
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego