schodami" i "sprawnych inaczej" pozwala sobie na dyskutowanie takich problemów jak kalectwo, choroba czy cierpienie w zupełnie innym tonie. Nie interesuje go oswajanie niepełnosprawności czy innych problemów. Woli ujawniać, wydobywać, jątrzyć, jak w pracy "80064", w której symbolicznie rozdrapuje stare rany pamięci. <br><br>- Kiedy staję przy łóżku sparaliżowanego, mam eksponować swoje współczucie? W jaki sposób? Co mam zrobić? Porozmawiać? Wyrazić żal? - pyta Żmijewski. - Próbuję uczynić kontakt z ludźmi dotkniętymi nieszczęściami i katastrofami bardziej prawdziwym. Traktuję ich jak każdego innego człowieka. <br>Ta strategia skutkuje. Żmijewski jest w stanie namówić chorych, cierpiących i niepełnosprawnych do występów przed kamerą, do mówienia i robienia rzeczy, o