Tę obiektywnie trudną sytuację pogłębiają nierzadko duchowni, którzy traktują takie osoby obcesowo, a nawet brutalnie i nie składają np. "kolędowych" wizyt duszpasterskich w ich domach. Zdarzają się też przypadki odmowy chrztu dzieci i odmowy pogrzebu. Księża nie angażują rozwodników do pracy przy kościele; nie zgadzają się na ich uczestnictwo we wspólnotach parafialnych; nie chcą im udzielać porad duszpasterskich. Jeden z proboszczów (z Warszawy!) głosi, że modlitwa rozwodnika jest obrazą Boga. Koszmarem są rekolekcje i misje, podczas których małżonkowie niesakramentalni słyszą, że "żyją na kartę rowerową" itp. "Ileż tego można słuchać i jak z tym żyć?! Byłam panną, jego opuściła żona, zostawiając