do imion Wandy czy króla Władysława, który kiedyś ukrywał się w górskiej grocie, niełatwe do rozszyfrowania wzmianki o Tatarach, o koliszczyźnie, Kozakach, pikach czy słowa o "ponownym" poruszeniu Litwy. Odczytanie znaczeń, oczywistych dla każdego Polaka, od cudzoziemca wymagało nie tylko dobrej woli, lecz i sporej wiedzy o Polsce. Podobnie jak wspominki o polskiej egzotyce: o beczułkach z miodem czy o smoku wawelskim.<br>Czyżby poeta piętrzył przed widzem trudności tylko dla wprowadzenia polskiego kolorytu lokalnego? Można mniemać, że cel miał o wiele poważniejszy: że zamierzał wprowadzić widza w klimat polskich dziejów, zdecydowanie szerzej, niż wymagał tego temat dramatu. Znów nie najszczęśliwszy był