ludzkich ambicji i temperamentów. Pierwiastek subiektywny historii, pierwiastek nad którym zastanawia się Shakespeare, teraz wchodzi znów w okres rehabilitacji.&lt;/&gt;<br>&lt;who3&gt;DYGAT: To nie jest słowo właściwe - rehabilitacja.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;KOTT: Mnie się zdaje, że bardziej pasjonuje w &lt;name type="tit"&gt;Ryszardzie III&lt;/&gt; inna sprawa. Pisałem o tym. Shakespeare pokazuje mechanizm walki o władzę. Po drabinie historii wstępuje orszak władców. Każdy krok w górę, każdy szczebel jest jednocześnie przyspieszeniem końca. Na ostatnim szczeblu czeka szafot. Ale Shakespeare pokazuje nie tylko sam mechanizm. W &lt;name type="tit"&gt;Ryszardzie III&lt;/&gt; pokazuje nam człowieka, który ten mechanizm puszcza w ruch. Historia jest dla niego gliną. Urabia ją własnymi rękami jak sam chce. Pierwsze cztery