metalowych słupkach.<br><br>Matka, mimo że z początku przeciwna moim zabawom na podwórzu, wkrótce polubiła wszystkich trzech chłopców i w każdą niedzielę zapraszała ich na podwieczorki.<br><br>Wśród zabaw, którym oddawaliśmy się na podwórzu, była jedna dość niebezpieczna. W piwnicach znajdowały się przewody elektryczne i dość pryrmitywnie osadzone korki. Chodziliśmy tam na "wstrząsy", czyli, po prostu, dotykaliśmy palcami nieosłoniętych przewodów. Nie był to prąd zbyt wysokiego napięcia, przypominał mocniejszą nieco iskrę z butelki lejdejskiej, którą niegdyś w Nowych Sokolnikach zmajstrował Jurczenko. Zabawa ta niezmiernie nas emocjonowała, zwłaszcza że w niektórych porach dnia napięcie było silniejsze i wtedy od "wstrząsu" aż bolała ręka.<br><br>Wielką