oczywiście)? <br>Nie. Nie byłam potrzebna ani ojcu, ani Adeli, ani nikomu na całym <br>świecie. <br><br>Przecież nawet Józia... Przyniosłam dla niej kilka razy <br>chleb, od czasu jednak, jak na podwórzu zabrakło Adeli, dziecko <br>przestało się również pojawiać. <br><br> Próbowałam powrócić znowu do Jasi. <br>Ale zapanowało między nami jakieś dziwne skrępowanie. <br>W dzień wstydziłam się już nie tylko zabierać <br>ją na podwórze, ale nawet rozmawiać z nią. Zaczęłam <br>już przecież trzynasty rok! W nocy zaś Jasia leżała <br>obok mnie sztywna, martwa i zimna. <br><br>Pozostał więc tylko Jan. <br><br>Jan nie okazywał mi wprawdzie ostatnio zbyt wiele serdeczności, <br>lecz nie wiadomo dlaczego oschłość Jana nie raziła <br>mnie