fabułkę, Monika natychmiast zacznie ci podawać projekty i udzielać wskazówek. A ty jesteś zmęczony. Może nie tyle zmęczony, ile nie przygotowany do wysłuchiwania "realistycznych" - jak to ona mówi - rad. Jednocześnie czujesz się zadowolony, że posądza cię o jakiś kłopot. Nie jesteś już dwudziestoparoletnim mężczyzną, leżącym nago w niewygodnej pozycji. Nie wstydzisz się krostek na piersiach. Pod opryszczoną skórą kryje się (ulubiony zwrot gospodyni) "życie wewnętrzne". Twoje dobre samopoczucie sprawia, iż opuszczasz łóżko i zaczynasz się ubierać. Prawdopodobnie ten skok z łóżka jest dla Moniki dowodem, że się na nią obraziłeś za wtrącanie się do twoich spraw.<br>- Przepraszam cię - powiedziała Monika i zdusiła