praktyki religijnej, należy szukać także <br>w szczególnym znaczeniu, jakie przypisywał on tradycji. Dogen uważał bowiem, <br>że dzięki bezpośredniemu przekazowi niezależnemu od sutr i komentarzy kolejni <br>mistrzowie zachowali istotę nauki Buddy, i dlatego przykład Śakyamuniego oraz <br>&lt;page nr=126&gt;<br>innych patriarchów zen, w tym w szczególności Bodhidharmy, był dla niego <br>niezwykle istotny. Według Dogena wszystko, co mówił i czynił Śakyamuni, <br>miało swój sens i cel, a więc także jego medytacja pod 'drzewem oświecenia' <br>nie mogła być jakimś epizodem bez znaczenia. Nawiązywał do nauk <br>Czwartego Patriarchy, Daoxina, uważanego za pierwszego mistrza zen, który <br>teoretycznie udowadniał ogromne znacznie medytacji w pozycji lotosu czy <br>półlotosu, jak również kładł nacisk