jak w czarnych pokrzywach... po pas! <br><br>- A pani, Gerto? Zmrużyła oczy, zacisnęła powieki. Zadrżały jej ręce, jakby pod Jezusowym Krzyżem stała. Ujmie tacę i już na pół zwrócona w stronę kuchni: <br>- Niech pan profesor daruje... Może ja nie powinnam tak do pana się zwracać. Siedział jeszcze przez chwilę. Zegar zaczął wybijać dziesiątą. Na korytarzu usłyszał głosy. Dziennikarz w drzwiach. <br>- Gutten Tag, Herr Dozent... <br>- GuttenTag, Herr Doktor... "Czuje się tu jak u siebie". Hans witał się uprzejmie z Polakiem, niemniej trochę poirytowany swadą tamtego. Tuszy wskazał Hansowi miejsce w przyczepie. Tylko żwir zazgrzytał. Zatrzymali się przed pomnikiem. Dziennikarz odwrócił się. <br>- Ja przepraszam