przyjąć wyzwanie absurdu, prawo do "bycia irracjonalnym" zdaje się wobec tego przysługiwać jednostce. To prawo - ograniczane przez nacisk zbiorowości - uruchamia mechanizmy konfliktu: spycha jednostkę na margines społeczności, powoduje represje i wyobcowanie. <page nr=14> Tę obecność można, oczywiście, przemienić w wartość samą dla siebie: ten, kto jest inny, odmienny - staje się przez to wybitny. Być może czas przyzna mu rację i pozwolić nosić prekursora. Ten rodzaj konfliktu jest szeroko opisany i znany - zwłaszcza w historii sztuki, filozofii czy nauki. Zajmowanie się - i to poważne - zjawiskiem elektromagnetyzmu uchodziło w swoim czasie w kręgach fizyków za nieszkodliwą manię: było "irracjonalne", podobnie jak dziś fizyka atomowa bywa