białym odzieniu dojrzeć wśród najgłębszej ciemności.<br>- Oczywiście! - szepnął profesor i podreptał do swego pokoju, skąd powrócił po chwili jako widmo czarne i piekielne.<br>- Idziemy! - wydał rozkaz Adaś. - Panie niech zamkną dom i czekają bez lęku. Nie otwierać nikomu, tylko nam, i to wtedy, gdy panie usłyszą trzykrotny głos żaby. Burski wybornie udaje żabę.<br>- W imię Ojca i Syna! - jęknęła w trwodze pani Gąsowska. - Będziemy nasłuchiwały - rzekła panna Wanda.<br>Szli chyłkiem przez ścieżyny parku jak mroczni i milczący Indianie. Adaś wiódł ich przez opętane drogi, pomiędzy chaszcze i gęsto rosnące tarniny, o które czasem pan Gąsowski zaczepiał brodą. Odpoczywali często, a wtedy