rąk kobietom we wszystkich warstwach społeczeństwa czy też zajmowaniu miejsca za stołem (nie zaś usługiwania mężowi i synom na stojąco - co było do niedawna zwyczajowo przyjęte nie tylko w krajach muzułmańskich). <br><br>Mimo kontrowersyjności znaczenia zewnętrznych przejawów szacunku, można chyba uznać, że miał on także i głębsze podłoże, wynikające ze sposobu wychowania i kształcenia kobiet, funkcjonującego modelu matki-Polki, zajmującej, w niektórych przynajmniej obszarach, porównywalną z mężczyzną pozycję. Trzeba podkreślić, że sytuacja ta jest relatywnie tylko lepsza niż w Europie. Niemniej, jak wskazują międzynarodowe badania socjologiczne, pozycja kobiety jest trwałą cechą wyróżniającą polskie społeczeństwo.<br><br>((...)) <br><br>Sytuacja komplikuje się jednak, jeśli przedmiotem analizy uczynimy