do całkowitego ich wyczerpania i długotrwałej niewydolności. Stąd wniosek; że trzeba odpoczywać zanim w narażonych komórkach nastąpią zmiany patologiczne. Przerwy w czasie dłuższej i cięższej pracy powinny być częstsze i niezbyt długie. W sumie czas przeznaczony na przerwy w pracy jest dużo krótszy od czasu koniecznego na odpoczynek po okresie wyczerpania.<br>Nie można podać ścisłych danych, które by określały granicę wyczerpania. Zależy ona od wielu czynników, głównie od rodzaju i czasu wykonywanej pracy, od indywidualnych właściwości układu nerwowego, od ogólnego stanu zdrowia, od stopni zmęczenia poprzednią pracą, od warunków, w jakich się pracuje.<br>W zasadzie każdy człowiek powinien być tak przygotowany