w głowach Polakom od stu kilkudziesięciu lat.<br>Oto w połowie lipca 1797 roku w Reggio Józef Wybicki, pod wpływem niezwykłego natchnienia, wyrażając to, co czuło wówczas wielu Polaków, zapisał słowa pieśni, która się stała jednym z najcenniejszych klejnotów polskości: Jeszcze Polska nie umarła, / Kiedy my żyjemy. / Co nam obca moc wydarła, / Szablą odbierzemy.<br>Być może była to odpowiedź na przypisywany rannemu Kościuszce jęk rozpaczy po klęsce maciejowickiej: &lt;foreign&gt;Finis Poloniae&lt;/&gt;.<br>Kres Polski? Polska nie żyje? Ależ nie, skoro my żyjemy, to jeszcze nie umarła!<br>Nie jest istotne to, czy Kościuszko owo &lt;foreign&gt;Finis Poloniae&lt;/&gt; wypowiedział, czy też tylko niechętni mu współcześni chcieli, by