Kuhnke z Berlina ze względu na zawarte w nim informacje.&lt;/intro&gt;<br>Jak stwierdziła autorka, poeci i pisarze byli tłumaczeni w Niemczech już od XVII w. /Jan Kochanowski/ . Później pojawiły się nazwiska Mickiewicza, Kraszewskiego, Sienkiewicza, Orzeszkowej, Zapolskiej i Reymonta. Utrwaleniu oddziaływania polskiej literatury na niemieckich czytelników stało jednak na przeszkodzie niechętnie nastawienie wydawnictw i pracy do literatury slawistycznej w ogóle a polskiej w szczególności. 12 lat faszyzmu i wojna spowodowały, że sukcesy działalności pośredniczącej, osiągnięte przed r. 1933, poszły całkowicie w niepamięć.<br>Od r. 1949 popularyzacja literatury polskiej staje się w NRD istotną częścią składową antyfaszystowsko-demokratycznej a później - socjalistycznej polityki kulturalnej. Popularyzację