drugiej strony sceny, do tego asystenta - dyrygował Północny, wskazując charta z wysuniętą niczym karabin maszynowy kamerą.<br>No i poszło. Kobiety powoli ustawiały się w dwóch kolejkach. Światła znowu zgasły, a na ekranie nagle pojawiła się dziewczyna z blond włosami, podchodząca z nieśmiałym uśmiechem do oka filmującej kamery. Z głośników zaczęły wydobywać się słowa ściszonej rozmowy: "Imię i nazwisko?", "Anna Krawczyk", "Wiek?", "Dziewiętnaście lat", "Wykształcenie?", "Właśnie zdałam maturę", "Miejsce zamieszkania?", "Mieszkam tu niedaleko", "Konkretnie?", "Ulica Kasprowicza siedem, mieszkania dwanaście", "Proszę pokazać dowód osobisty". Na ekranie zajaśniała strona ze zdjęciem i danymi personalnymi blondynki, szelest - druga, stwierdzająca miejsce zameldowania. Nagle chart zniżył kamerę i