nim widać wody, tak gęsto <br>okryły taflę owe małe łódki, podobne z tej wysokości <br>do opadłego listowia, które osiadło na leśnej kałuży. <br>U brzegów kręcili się ludzie, wiły się tam pasma <br>ścieżek. A dalej ujrzał Awaru płaski dach tak rozległy, <br>jakby okrywał nie jedną chatę, lecz całą wioskę. <br>Spod niego wydobywały się kłęby dymu.<br><br>Na środku terasy pojawił się człowiek. Przerastał <br>Awaru o głowę, a całe jego ciało było masą <br>potężnych mięśni, poruszających się pod lśniącą <br>od wilgoci skórą. Twarzą zwrócony do ściany, oburącz <br>trzymał coś, co wydało się Awaru podobne do olbrzymiego <br>węża.<br><br>Wanyangeri też zwolnił kroku. Wąż spod łokcia <br>mężczyzny