mu najbardziej odległy kąt.<br> "Więc ta szansa odpada - pomyślał Marusarz, udając<br>śpiącego - ale przecież jest łazienka. Trzeba zaczekać do rana,<br>żeby nie budzić podejrzeń" - zdecydował. Tymczasem kątem<br>oka obserwował wartownika, który czytał książkę odpędzając<br>w ten sposób senność. Marusarz nie zdrzemnął się ani na<br>chwilę. Intensywnie myślał, co robić, żeby wydostać się z tej<br>przeklętej pułapki. Zdawał sobie sprawę, co się z nim stanie,<br>jeśli przekażą go gestapo w Polsce.<br> Skoro tylko zaczęło świtać, wartownik zbudził dwóch<br>pozostałych żołnierzy. Marusarz podniósł się też ze swego<br>legowiska i głośno ziewając, poszedł do łazienki.<br> - Nie zamykać drzwi! - zarządził wartownik, po raz<br>drugi odgadując