mediów. Intencje komunikatorów nie są bowiem jednoznaczne, a zawartość przekazów może podlegać wielorakiej interpretacji. Dotyczy to zarówno dzieł artystycznych wielkiej miary, jak i popularnych "oper mydlanych", czyli melodramatycznych słuchowisk radiowych i telewizyjnych. Łatwiej jest odkryć intencje, którymi się kierują odbiorcy, poświęcając im wiele swego czasu, aniżeli wskazać motywy autorów i wydźwięk utworów. Tłumaczy to, dlaczego studia nazywane w literaturze anglosaskiej mianem uses and gratifications były prowadzone od początku badań empirycznych w dziedzinie środków masowych. Dla przykładu można wskazać na studium Herzoga [1944] nad zaspokajaniem psychiczno-społecznych potrzeb słuchaczek owych "oper mydlanych" lub studium Berelsona [1949] nad rolą prasy w życiu codziennym