śledziłem jego reakcje - twarz, ręce, palce. I to one właśnie mówią mi dzisiaj co innego nią wtedy, gdy tak jak Szymek, Piotr, a może i Elka, wierzyłem, że chce zostać cyrkowym artystą.<br>Weiser patrzył na to wszystko bardzo spokojnie, brawo bił słabo i bez entuzjazmu, a już najmniej zachwycały go wygłupy karła i zielonego fraka w antraktach pomiędzy numerami. Podobnie było przy paradzie słoni, przy połykaczu ognia, akrobatach z obręczami, psiej koszykówce, występach na trapezie i drugim pokazie magika, który tym razem wyczarował z powietrza najprzeróżniejsze przedmioty - szklankę z mlekiem, piszczący balonik, ogromny bukiet kwiatów, gołębie, królika, a z cylindra wyłuskiwał