Najmniejsze niedbalstwo powodowało wystrzępienie nakrochmalonego płótna, zamieniając kołnierzyki w nieznośne tarki. Ocierały one szyję do czerwoności i zmuszały mężczyzn do wykonywania osobliwych ruchów szczękami i głową, podobnie, jak to czynią psy, gdy chcą uwolnić się z obroży. Z czasem nieznany racjonalizator wprowadził odginane rogi, później nastąpił jeszcze okres kołnierzyków sztywnych wykładanych, potem półsztywnych i dopiero po wielu latach jakiś wspaniałomyślny reformator, prawdziwy dobroczyńca praczek i mężczyzn, uprościł obyczaje, rozgromił starą modę i pozwolił na noszenie miękkiej bielizny. Niesłusznie więc ci, którzy lubią wzdychać do "dawnych, dobrych czasów", zazdroszczą swoim ojcom. Niechby spróbowali nosić na co dzień sztywne chomąta i mankiety wylatujące