są lokalną atrakcją. Pół godziny potem pojawiło się siedmiu podejrzanych facetów z jakiegoś bractwa. Musiał mnie wystawić taksówkarz: powiedział im pewnie, że zabrał mnie spod bazy marynarki i że pracuję dla rządu. Nie najlepsza rekomendacja. Szczerze mówiąc - fatalna. Wkoło stoją faceci i krzyczą do mnie w języku, którego nie rozumiem; wykonują gesty, których nie mogę uznać za przyjazne. Uznałem, że najwyższa pora się zbierać. Jak przystało na nieuzbrojonego dżentelmena, puściłem się biegiem. Powalam dwóch najmniejszych i pędzę w kierunku ciemnej uliczki. Będą strzelać? Na szczęście nie. Krążę po okolicy kilka minut i w końcu, wyczerpany biegiem, staję. "Muszę rzucić palenie" - myślę