o której mowa. Jest to chyba jedna z najkonsekwentniej indywidualistycznych powieści. Jeden jest bohater i cała akcja jest wypełniona jego walką ze społeczeństwem, a raczej - co jest istotne dla resentymentu - z obrazem tego społeczeństwa, takim, jaki odbija się w jego pełnej urazów psychice. Julian Sorel jest synem chłopa. Otrzymał pewne wykształcenie dzięki bibliotece emerytowanego chirurga-majora. Książki z tej biblioteki i lekcje proboszcza to jedyne źródło wiedzy dla tego chwytliwego, genialnie zdolnego umysłu. I oto pierwszy węzeł, początek niezliczonych powikłań. Warunek pochodzenia został wypełniony. Wiemy dzisiaj, że najpodatniejszym do wytworzenia ambitnych "nienawistników" środowiskiem są peryferie mieszczaństwa i chłopstwa, albo peryferie mieszczaństwa