sposobem współistnienia człowieka z człowiekiem staje się kłótnia o drobiazg. Terenem kłótni jest ulica, ogonek, a szerzej rzecz ujmując, to wszystko, co gwarantuje anonimowość.<br>Na tym obszarze własne cierpienie jest rodzajem "centrum wyładowań", podczas gdy same wyładowania mają na celu "demokratyzowanie" świata przez prowokowanie w nim podobnych łez, jakie sam wylewam.<br>Kategoria trzecia to ludzie z otoczenia. Tutaj świadomość "złego uszczęśliwienia" dochodzi do pełni. Chochoł melancholii jest obolały na skutek porażek. Teraz czyni on ze swego bólu podstawowy motyw dowartościowania swej osoby przez innych. Pojawia się ruch odsłaniający ten ból i delikatna próba kokietowania nim otoczenia, a potem narzucania go innym