Można się chyba zgodzić z tezą, że w wielu decyzjach, które podejmujemy w życiu codziennym, prawdopodobieństwo nie jest naszym przewodnikiem. Lub, jeśli ktoś woli, prawdopodobieństwo jest zero-jedynkowe. Zakładamy po prostu prawdziwość odpowiednich twierdzeń należących do tego, co nazywamy naszą wiedzą. Źródła owej wiedzy są liczne i nie miałoby sensu wyliczanie ich tutaj. Nie kwestionujemy owej "wiedzy" w większości problemów decyzji, z którymi mamy na co dzień do czynienia. Dopiero wówczas, gdy skutki decyzji mają charakter szczególnie poważny (albo gdy nam brakuje wiedzy), zaczynamy myśleć w kategoriach prawdopodobieństwa.<br> Wydaje się zatem, że granice logiki decyzji wyznaczone są bądź przez praktyczną wygodę