k uniemożliwia wyprowadzenie analitycznego wyrażenia na gęstość stanów powodując, że wszystkie obliczenia muszą być wykonane numerycznie przy użyciu maszyny cyfrowej. Metoda ta jednak automatycznie uwzględnia wszystkie efekty związane z istnieniem powłok. Obliczona w ten sposób gęstość stanów odpowiada jądru parzysto-parzystemu. Przejście do jądra o nieparzystej liczbie nukleonów jednego rodzaju wymaga wprowadzenia dodatkowego nieparzystego nukleonu, który w stanie podstawowym blokować będzie najniższy stan jednocząstkowy k' ponad poziomem Fermiego. Energia związana z kreowaniem nieparzystej cząstki w tym stanie jest wg teorii nadprzewodnictwa równa <gap>. O tę energię należy więc zwiększyć energię jądra nieparzystego. Dla jądra nieparzysto-nieparzystego przesunięcie energii wyniesie <gap> Zatem gęstość stanów