czyją wizję świata wyrażają te filmy. Bo wyrażały moją. Zastanawiałem się tylko nad ich walorami artystycznymi. Teraz, kiedy wychodzę z kina wściekły, po jakiejś kolejnej lewackiej &lt;orig&gt;ujadance&lt;/&gt;, zaczynam się coraz częściej czuć jak indiański weteran spod Wounded Knee, któremu objazdowe kino pokazało jeden z pierwszych niemych westernów. Dyskurs marksistowski jest wymarzonym dyskursem słabych. A ja czuję się słaby wobec współczesnego kina odprawiającego swoje ideologiczne rytuały.<br><br> Dla uporządkowania ideologicznego przekazu najważniejszy jest wybór postaci wroga. Jeszcze przed dwudziestu laty wrogiem był w hollywoodzkim filmie gangster, nazista, no, co najwyżej skorumpowany demokratyczny polityk. Głównym celem ataku kina masowego nie były wówczas wspólnoty religijne