oczywistą prawdę: ci, którzy obserwowali, jak dziarsko pomyka po schodach w górę - zobaczą go rychło schodzącego. Nie zapomną kontrolerskiego błysku oka, nie wybaczą krzątaniny. Nikt nie czuje się bezpiecznie obcując z kimś, kto ma ambicję stania się kroczącą Gilotynką. Nie na wiele zdadzą się zapewnienia: chodziło o zrobienie porządku. Miotły wymiatają się same. Ze strychu też. A protektorzy mioteł, gładko wyrażający brak jakiejkolwiek sensownej i spójnej koncepcji sprawowania urzędu, jakie mogą przedsiębrać kroki? - Wiele kroków. W kierunku zielonej trawki na skwerze w Gliwicach. Tak już bywa z namiętnościami bez pokrycia: najpierw biała gorączka, potem czarne perspektywy. Nie jest bowiem wizją umożliwiającą